پاورپوينت معماري بيزانس ( روم شرقي )

–معماري: هنر معماري در روم شرقي (بيزانس) تا قرن ششم ميلادي تحت تأثير مسيحيت آغازين بود، اين هنر در قرن ششم ميلادي با آغاز حکومت «ژوستي نيانوس»، به وجود آمد او در هنرپروري همتاي کنستانتين بود و آثاري را که وي مورد حمايت و تشويق قرار داد، همه شکوه و عظمتي شاهانه داشتند تا جايي که دوران فرمانروايي او را به حق «نخستين عصر طلائي» هنر امپراتوري روم شرقي نامگذاري کرده اند. بايد به اين نکته اشاره نمود که بهترين گنجينه ي يادگاري «نخستين عصر طلائي» اکنون در خاک ايتاليا که در شهر «راونا» کشف شده جلوه گري مي کنند، نه در شهر کنستانتينوپل (استانبول).

•شهر راونا که در اصل پايگاه نيروي دريايي در ساحل درياي آدرياتيک بود، از سال 402 ميلادي به بعد پايتخت امپراتوران روم غربي، و پس از آن در پايان همان قرن مقر فرمانروايي تئودوريک پادشاه استروگوتها شد، که همه چيز را به سبک و سياق هنري کنستانتيوپل مي پسنديد، و به همين علت در زمان ژوستي نيانوس شهر راونا به صورت پايگاه عمده اي براي گسترش و نفوذ سلطه ي بيزانس بر ايتاليا درآمد. مهمترين بنايي که در آن شهر در سالهاي 47-526 ميلادي ساخته شد، کليساي «سان ويتاله» است. اين ساختمان معرف معماري بيزانس است که در قلمرو روم غربي ساخته شد، و به طور قطع از آثار کنستانتينوپل اقتباس شده است. پلان آن هشت ضلعي است و گنبدي بر روي اين هشت ضلعي قرار گرفته است.

•لازم به ذکر است، اين بنا به خوبي نشان مي دهد که ادامه معماري بناي آرامگاه سانتاتانستا (ر.ک.معماري صدر مسيحيت) در شهر رم است. با اين تفاوت که مراحل تحول ميان آن بنا در امپراتوري روم شرقي به وقوع پيوسته است. چون در همين جا (بيزانس) در طول يک قرن ساختمان هاي گنبددار رواج و گسترش يافته بودند، از طرف ديگر از نظر مقياس کليساي سانتاتانستا، کوچکتر از سان ويتاله است، فضاي دروني سان ويتاله بيشتر و با تزئينات غني تري آراسته شده است. در کليساي سان ويتاله بر اثر اصول ساختماني تازه اي که در تاق بندي به کار گرفته شده اين امکان به وجود آمده است که در هر منطقه پنجره اي وسيع در بنا تعبيه گردد و داخل ساختمان را غرق در نور سازد.